Menu
L'ezafe è una particella grammaticale fondamentale nella lingua persiana, utilizzata per creare relazioni di possesso tra i sostantivi. Comprendere e padroneggiare l'uso dell'ezafe è essenziale per parlare e scrivere correttamente in persiano. Questa particella, che si aggiunge ai nomi per collegarli ad altri nomi o aggettivi, aiuta a costruire frasi complesse e a chiarire i rapporti tra le parole. Attraverso esercizi mirati, gli studenti possono migliorare la loro comprensione e applicazione di questa importante struttura grammaticale. In questa sezione, troverai una serie di esercizi progettati per rafforzare la tua conoscenza dell'ezafe e delle sue molteplici funzioni. Gli esercizi variano in difficoltà, partendo da semplici associazioni di nomi fino a costruzioni di frasi più complesse. Che tu sia un principiante o uno studente avanzato, questi esercizi ti aiuteranno a consolidare le tue competenze linguistiche e a utilizzare l'ezafe in modo fluente e preciso. Prepara il tuo quaderno e comincia a esplorare il mondo affascinante delle relazioni di possesso nei sostantivi persiani!
1. خانه‌ی *دوست* من نزدیک است (یک کلمه برای فردی که با شما رابطه دوستانه دارد).
2. کتاب *معلم* خیلی جالب است (یک کلمه برای کسی که درس می‌دهد).
3. این ماشین *پدر* من است (یک کلمه برای کسی که شما را به دنیا آورده است).
4. تلفن *مادر* روی میز است (یک کلمه برای کسی که شما را به دنیا آورده است و زن است).
5. دوست *خواهر* من خیلی مهربان است (یک کلمه برای زنی که از یک پدر و مادر با شما به دنیا آمده است).
6. کیف *دانش‌آموز* پر از کتاب است (یک کلمه برای کسی که در مدرسه درس می‌خواند).
7. مداد *دوست* من روی میز است (یک کلمه برای فردی که با شما رابطه دوستانه دارد).
8. خانه‌ی *عمو* من در شهر است (یک کلمه برای برادر پدر یا مادر شما).
9. کامپیوتر *برادر* من خراب شده است (یک کلمه برای مردی که از یک پدر و مادر با شما به دنیا آمده است).
10. دفتر *همکار* من روی میز است (یک کلمه برای کسی که با شما در یک محل کار می‌کند).
1. کتاب *من* روی میز است. (صاحب کتاب)
2. خانه *او* در خیابان اصلی است. (صاحب خانه)
3. ماشین *پدرم* بسیار قدیمی است. (صاحب ماشین)
4. دفتر *دوستم* را گم کرده‌ام. (صاحب دفتر)
5. مدرسه *برادرم* بسیار بزرگ است. (صاحب مدرسه)
6. گوشی *خواهرم* خراب شده است. (صاحب گوشی)
7. کیف *مادرم* روی صندلی است. (صاحب کیف)
8. ساعت *استاد* همیشه دقیق است. (صاحب ساعت)
9. کتابخانه *دانشگاه* بسیار زیباست. (صاحب کتابخانه)
10. دوست *من* خیلی مهربان است. (صاحب دوست)
1. کتاب *علی* روی میز است (نام یک شخص).
2. خانه *مریم* بسیار زیباست (نام یک شخص).
3. خودکار *سارا* آبی است (نام یک شخص).
4. ماشین *پدرم* در پارکینگ است (عضو خانواده).
5. دوست *برادرم* به مدرسه می‌رود (عضو خانواده).
6. لباس *مادرم* سبز است (عضو خانواده).
7. تلفن *دوستم* زنگ می‌خورد (یک رابطه اجتماعی).
8. کیف *معلم* روی میز است (یک شغل).
9. دفتر *دانش‌آموز* باز است (یک شغل).
10. کتابخانه *مدرسه* بسیار بزرگ است (یک مکان آموزشی).
