Menu
Gli avverbi sono una componente essenziale della lingua persiana, poiché aggiungono profondità e precisione alle frasi, modificando verbi, aggettivi e altri avverbi. La loro comprensione e il loro corretto utilizzo possono arricchire notevolmente la vostra capacità di esprimervi in modo fluente e naturale. In questa sezione, troverete una serie di esercizi progettati per aiutarvi a familiarizzare con alcuni degli avverbi persiani più comuni e il loro significato, permettendovi di migliorare la vostra competenza linguistica in modo graduale e sistematico. Gli esercizi sono strutturati per coprire diverse aree di apprendimento: dal riconoscimento e la comprensione del significato degli avverbi, all'uso pratico in contesti vari. Attraverso una serie di esempi, quiz e attività interattive, avrete l'opportunità di praticare e consolidare le vostre conoscenze. Che siate principianti o studenti avanzati, questi esercizi vi aiuteranno a padroneggiare l'uso degli avverbi persiani, rendendo le vostre conversazioni più precise e articolate.
1. او *همیشه* به موقع می‌آید (یک قید برای توصیف رفتار مکرر).
2. ما *معمولاً* در تابستان به شمال سفر می‌کنیم (یک قید برای توصیف چیزی که اغلب اتفاق می‌افتد).
3. او *به‌ندرت* در کلاس حرف می‌زند (یک قید برای توصیف چیزی که کمتر اتفاق می‌افتد).
4. من *دائماً* در حال یادگیری زبان جدید هستم (یک قید برای توصیف یک فعالیت مداوم).
5. آنها *به‌تازگی* یک خانه خریدند (یک قید برای توصیف زمانی که اتفاق افتاده است).
6. او *گاهی* به پارک می‌رود (یک قید برای توصیف زمان‌های خاص).
7. ما *همیشه* بعد از شام چای می‌نوشیم (یک قید برای توصیف یک عادت ثابت).
8. او *فوراً* به پیام من پاسخ داد (یک قید برای توصیف سرعت عمل).
9. این پروژه *تقریباً* تمام شده است (یک قید برای توصیف نزدیکی به پایان).
10. بچه‌ها *خیلی* خوشحال بودند (یک قید برای توصیف میزان شادی).
1. او *همیشه* دیر به مدرسه می‌رسد (برچسب زمانی که نشان دهنده تکرار عمل است).
2. ما *معمولاً* در آخر هفته به پارک می‌رویم (برچسب زمانی که نشان دهنده رویداد رایج است).
3. او *به‌ندرت* کتاب می‌خواند (برچسب زمانی که نشان دهنده وقوع نادر است).
4. من *هرگز* دروغ نمی‌گویم (برچسب زمانی که نشان دهنده عدم وقوع است).
5. آنها *گاهی* به سینما می‌روند (برچسب زمانی که نشان دهنده وقوع کم است).
6. ما *هم‌اکنون* در حال تماشای تلویزیون هستیم (برچسب زمانی که نشان دهنده زمان حال است).
7. او *همیشه* درس‌هایش را به موقع انجام می‌دهد (برچسب زمانی که نشان دهنده عادت است).
8. ما *اغلب* به رستوران می‌رویم (برچسب زمانی که نشان دهنده فراوانی عمل است).
9. او *به‌ندرت* ورزش می‌کند (برچسب زمانی که نشان دهنده وقوع نادر عمل است).
10. من *گاهی* با دوستانم بازی می‌کنم (برچسب زمانی که نشان دهنده وقوع کم عمل است).
1. او *سریعاً* به مدرسه رفت (با سرعت).
2. من *به ندرت* تلویزیون تماشا می‌کنم (خیلی کم).
3. ما *هرگز* از این رستوران غذا نمی‌خوریم (هیچ وقت).
4. او *همیشه* کتاب می‌خواند (در همه زمان‌ها).
5. آنها *گاهی* به سینما می‌روند (بعضی اوقات).
6. ما *اغلب* به پارک می‌رویم (اغلب اوقات).
7. او *تقریباً* هر روز ورزش می‌کند (نزدیک به هر روز).
8. من *فوراً* به شما جواب می‌دهم (بلافاصله).
9. آنها *گاهی* دریا را می‌بینند (هر از گاهی).
10. او *به ندرت* دیر می‌کند (خیلی کم).
